توماس روتیگ، کارشناس آلمانی در امور افغانستان، مقالهای را در تاریخ 19 جنوری 2012 در شبکهی تحلیلگران افغانستان به نشر رسانید که از لحاظ اهمیت خود در شمار یکی از مقالات مهم در مورد افغانستان تلقی میشود. وی در این مقاله به نشست مورخ هشتم جنوری در برلین اشاره میکند که در آن چهار نفر از رهبران جبههی ملی با چهار تن از شخصیتهای برجستهی امریکایی، به شمول داناروهراباکر، رییس کمیتهی روابط خارجی سنای امریکا، لویس گهمرت، ستیو کینگ، و لوریتا سانشز، اشتراک ورزیده بودند. در ختم این نشست، بیانیهای منتشر شد امضاکنندگان آن طرح یک سیستم غیرمتمرکز در افغانستان را مطرح کردند. توماس روتیگ، با توجه به واکنشهای مختلفی که نشست آلمان برانگیخت، سناریوهایی مختلفی را برای آیندهی افغانستان به بررسی میگیرد که یکی از آنها سناریوی شبهکاتانگا است که در آن معادن و منابع زیرزمینی عامل ایجاد یک طرح سیاسی، و در عین حال، بیثباتی و جنگ در کنگو قرار گرفت. کاتانگا منطقهی زرخیزی در کنگو بود که پس از استقلال کنگو و رهبری پاتریس لومومبا، با دخالت کمپنیها و قدرتهای خارجی، به عامل نزاع بزرگ و تجزیهی چندین بارهی کشور منجر شد. پاتریس لومومبا که کتاب مشهورش، «میهن من، کنگو» جلوههایی از اندیشه و باورهای او را در بر دارد، در اثر یک کودتای نظامی، از قدرت افتاد، و توسط یکی از گروههای جداییخواه اعدام شد. توماس روتیگ در مقاله اش به سناریوهای سومالی و جنوب سودان نیز به عنوان احتمالاتی در آینده افغانستان اشاره می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر