هنر، عرصه‌ی رقابت انسان با خدا (47)

یک صد و نوزده روز

یادداشت‌هایی از دانشگاه یل (47)

هنر، عرصه‌ی رقابت انسان با خدا

این یادداشت را برای آینه‌ی معرفت هدیه می‌کنم. در یکی از همین روزهای نزدیک برنامه‌ی ما یک استاد مهمان داشت به نام رابرت ستور. او استاد هنر در دانشگاه یل است. آوازه و اسمش به عنوان یک هنرمند و نقاش و منتقد هنر، از زبان هر کسی در این دانشگاه با حرمت و ابهت یاد می‌شود. اگر به سایت‌هایی مراجعه کنید که در آنها ذکری از نقد هنر است، بدون شک اسمی از رابرت ستور هم پیدا می‌کنید. من در جلساتی که تا کنون اشتراک کرده ام، کمتر جلسه‌ای بوده است که به اندازه‌ی جلسه‌ی او احساس عجز و ناتوانی را با احساس لذت و هیجان به طور همزمان تجربه کرده باشم. عجز و ناتوانی از پی بردن به بسیاری از نکته‌های ظریفی که از دنیای هنر و رابطه‌ی هنر با تکنولوژی و فلسفه و دیدگاه‌های مدرنیستی و پست‌مدرنیستی و امثال آن داشت. این تعبیر را از خودش می‌گیرم که گفت تیوری با داخل شدن در حوزه‌ی هنر به یک مشت حرف‌هایی تبدیل می‌شود که فقط در مورد هنر توضیح می‌دهند حالانکه هیچ سر و کار مستقیمی با هنر ندارند. او هنر را آمیزه‌ای از هر بخش دیگری دانست که عرصه‌ی خلاقیت انسان اند، در عین حالی که هیچکدام شان تعریف هنر نیستند و حد و حدود هنر را بیان نمی‌کنند.

(متن کامل این یادداشت بعد از نشر در آینه معرفت به اینجا منتقل می شود)