۱۳۹۰ بهمن ۲۵, سه‌شنبه

پیری زودرس یک انقلاب

(مقاله ای از علی امیری در جمهوری سکوت)

از انقلاب اسلامی به رهبری آیت الله خمینی در ایران، درست، سی و سه سال می گذرد. عدد سی و سه مانند عدد هفت و ده و دوازده معنای رمزی و سمبولیک دارد. سی و سه رمز جوانی و اقتدار است. در کتاب مقدس آمده است که مسیح در سی وسه سالگی به صلیب کشیده شد. و دربهشت مردان همیشه سی وسه ساله اند یعنی در اوج توانایی و نیرومندی. اما انقلاب اسلامی ایران درست درسن و سالی که باید اوج اقتدار و جوانی اش باشد، پیر و فرتوت شده است. این پیری لابد دلایلی دارد. در ین جا می کوشیم که مروری داشته باشیم بر دلایلی این پیری زود رس. پیش از آن اما باید دید که چرا این انقلاب را پیر می خوانیم؟

ایران در میان کشورهای منطقه دارای بهترین نیروی انسانی است، امکانات و منابع طبیعی آن نیز جزوی بهترین ها در دنیا است و در کنار این دو موهبت از موقعیت ژئوپولتیک استثنایی برخوردار می باشد. کشور کهن سال و با فرهنگ است و مردمان مستعد و فرهنگ پذیر دارد. با این حال انیک ایران غرق در فساد مالی است. در کنار یمن و الجزایر پایین ترین ربته را از حیث شفافیت مالی در خاورمیانه و شمال افریقا دارد. اوضاع اقتصادی اش آشفته و نابسامان است ودولت رانتی و مصرفی با قبضه کردن هشتاد در صد امکانات جامعه توان هر گونه تحرک و طبعا نشاط و پویایی را از جامعه گرفته است. کم نیستند مقامات ارشدی که اینک در جمهوری اسلامی از مبارزه با فرهنگ سرمایه داری و لیرال دموکراسی غرب سخن می گویند. این بدان معنا است که انقلاب اسلامی بیشتر حالت دفاعی دارد تا تهاجمی. جمهوری اسلامی با شعار «صادر کردن انقلاب» آغا زکرد اما زود به «وارد کردن اصلاحات» رسید و اینک اصلا معلوم نیست که جمهوی اسلامی چه متاعی برای عرضه به بازار سیاست منطقه دارد و چه چیز را باید از دیگران بگیرد. انقلاب اسلامی در مرز های ایران محدود مانده و نظام سیاسی برآمده از دل آن هیچ جذابیتی برای گروه های تحول طلب در جهان اسلام ندارد. در دو سال گذشته تمام بوق وکرنای جموری اسلامی به کار گرفته شد تا القأ کند که جنبش بهار عربی بر الگوی انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 استواراست، اما بیم وهراس از تکرار این تجربه در درون ایران همچنان سران حکومت را نگران کرده است. علت این عدم اعتماد به نفس و فرسودگی چیست؟ در ذیل به برخی نکات اشاره می شود که همزمان هم دلیل این پیری زود رس و هم نشانه های آن می باشند.


(ادمه متن را در جمهوری سکوت دنبال کنید)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر