خسته نباشید؛ قصه را آغاز کنید!
جناب رییس جمهور،
امروز بار کلانی از دوش تان بر
زمین گذاشته شد: لست 25 نفر نامزدان وزارت و ریاست های بانک و امنیت ملی بر روی
میز پارلمان قرار گرفت. اما شما، برخلاف وعده ای که به مطبوعات رسیده بود، در موقع
خواندن لست، هیچ حرفی نگفتید و این امر باعث شد که عده ای بپرسند «چرا؟»....
مطمین هستم که شما در «آینده» به
این «چرا؟» پاسخ خواهید داد؛ اما آن پاسخ خلایی را که سکوت تان در موقع اعلام مهم
ترین تصمیم سیاسی حکومتداری تان ایجاد می کند، جبران نخواهد کرد. حالا همه «حدس می
زنند» که شما چرا لب از لب باز نکردید و در خوشی اعلام همکاران کابینه تان با
نامزدوزیران سهم نگرفتید. این «حدس»ها احتمالاً خیلی هم با آنچه شما در ذهن دارید،
سازگار نخواهند بود:
حدس اول: شما از این لست رضایت
ندارید و تحمیل آن بر شما، تصویر تان را در ذهن خود تان مخدوش ساخته است.
حدس دوم: شما از آن راضی هستید،
اما نمی توانید آن را با وعده هایی که در خفا و علن برای مردم داده اید، سازگار
ببینید.
حدس سوم: شما منتظرید که پارلمان
این لست را قیچی کاری کند و در نوبت دوم، با اطمینان خاطر، حرف تان را در پای وزیرانی
بریزید که قرار است چند صباحی با شما همراه باشند.
حدس چهارم: اطرافیان تان در حکومت
وحدت ملی اجازه نداده اند که شما سکه این لست را به نام خود ضرب کنید.
حدس پنجم: همه این حدسیات درست
است و شما در پاسخ به همه آنها سکوت را مناسب ترین گزینه یافته اید.
***
اما حرف در اینجا ختم نمی شود.
برخی از قصه ها را شما باید باز کنید:
اول، قصه مبارزه با
فساد؛ آیا
مطمین هستید که با این ترکیب، کابینه ای خواهید داشت که از فساد عاری باشد و شما
به استناد آن بتوانید کمک های میلیارددالری دنیا را به خزانه کشور واریز کنید؟ ...
اگر این کابینه نتواند اعتماد کمک کنندگان بین المللی را جلب کند، تکلیف اقتصاد
ویران و مردم گرسنه کشور چه خواهد شد؟
دوم، قصه ثبات سیاسی؛ اگر کابینه ستون
حکومتداری را تشکیل دهد، با این ترکیب، آیا شما می توانید مطمین شوید که حکومت تان
استخوانی خواهد داشت که روی آن بند شود؟ اگر حکومت، ارکانش را نتواند به هم پیوند
زند، آیا می تواند ثبات را برای کل نظام و تمام اندام جامعه نوید دهد؟ با این
حکومت، قصه طالبان و القاعده و داعش چه خواهد شد؟
سوم، قصه مشارکت قومی؛
شما
نسبت به مشارکت اقوام حساسیت زیادی داشتید. در رفتن به سوی چهره های قدرتمند تاجیک
و یا کشاندن قدرتمندان هزاره و تاجیک و درانی، به مشارکت قومی توجه می کردید و مدت
های زیاد دنبال معادل مناسب برای واژه «inclusivity»و «inclusion»
می گشتید. شما بیشترین وعده ها را به هزاره ها دادید. حتی به صراحت می گفتید که
مدیریت تحول در حکومت تان را از هزاره ها انتظار دارید؛ چون به تعبیر شما، «هزاره
ها هم ظرفیت مدیریت تحول را دارند و هم نیاز آن را درک می کنند.» آیا مطمین هستید
که با ترکیب کابینه، قصه مشارکت قومی را به خوبی تعبیر کرده اید؟ می گویند حدود نصف
افراد در لست شما پشتون اند و تنها سه اسم هزاره که تازه مال شما، فقط یکی است و
آنهم ملایی در رأس وزارت فواید عامه که شاید فکاهی حکومت تان شمرده شود. از تبانی
شما و داکتر عبدالله در کودتایی آرام برای حذف تاجیک ها از پست های امنیتی نیز حرف
زده می شود. گذشته از آن، باید از نورستانی و بلوچ و پشه ای و گجور و ایماق و هندو
پرسید که هر کدام برای شما از اهمیت بالایی برخوردار بودند و حتی در یک تصویر
آیدیالی می گفتید که تلاش خواهید کرد از تمام چهارده قومی که اسم شان در قانون
اساسی و سرود ملی برده شده است، حد اقل یک چهره در ترکیب کابینه باشد. آیا مطمین
هستید که با این ترکیب می توانید باری دیگر در نقطه ای بایستید و بگویید که تاریخ
جدید کشور را پایه ریزی می کنید؟
چهارم، قصه
مشارکت زنان؛ حساب شما با زنان خیلی ریشه دار است. شما در منشور تحول و تداوم
گفتید که «اساس دیدگاه ما رسیدگی به حقوق زن به عنوان یک شخصیت حقیقی مستقل است، بدون
اینکه در انتساب یا تعلق به چیزی یا کسی سنجیده شود. به همین ترتیب، زن افغان از لحاظ
رشد فرهنگی و مدنی به مرحله‌ای رسیده است که می‌تواند به طور مستقل از خود، حقوق و
خواسته‌های خود نمایندگی کند.» آیا در ترکیب کابینه تان، این اصل را رعایت کردید؟
مثلاً اگر فردا زنی بایستد و بپرسد که «شخصیت حقیقی مستقل زن» و «نمایندگی مستقل
زن از حقوق و خواسته های خود» کجا شد، پاسخ تان چه خواهد بود؟
پنجم، قصه افراد مسلکی
و شایسته؛ این
قصه، بعد از 110 روز انتظار، خیلی جالب است. دو سه چهره در لست تان را نادیده
بگیرید. تنها بگویید که با وجود کادرهایی همچون داکتر بتیجه و ملک
ستیز و داود مرادیان و داکتر امین احمدی و داکتر جلالزاده و ظاهر طنین و سیما سمر
و سید طیب جواد و امرالله صالح و قربان حقجو و نظیف شهرانی، بر چه اسم هایی ناخن
گذاشته اید. آیا امشب لست تان را در تلویزیون مرور کردید؟ راست است که هیچ کدام
این چهره ها را در شمار شایسته های حکومت تان نیافتید؟
***
وای اگر این
ترکیب، با تمام فشاری که بر شما داشته است، رضایت سایر سهمداران حکومت وحدت ملی را
نیز تأمین نکرده باشد؛ زیرا اخمو بودن آنها فضای کابینه و شورای وزیران را برای
همیشه ترش نگه خواهد داشت.
22 جدی 1393
پل خشک، دشت
برچی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر