سعید مددی

با سلام و درود بر همه‌ی دوستانی که از طریق این صفحه با ما همراهی دارند. از مسئولان محترم سایت نیز سپاسگزاریم که این فرصت را برای ما دادند تا تجربیات و برداشت‌های خود از این سفر را با دوستانی‌که عطشی برای دانستن، انگیزه‌ای برای حرکت، و امیدی به آینده دارند، در میان بگذاریم.

امسال در کنار درس‌های مکتب مصروفیت دیگری نیز داشتیم: برنامه‌ی ویژه‌ی عکاسی که همراه با «لیسه قانون اساسی» در شهر فیلادلفیا در ایالات متحده‌ی امریکا اجرا می‌شد. پروژه‌ی عکاسی تحت عنوان «ما مردم» با اشتراک 10 دانش‌آموز از افغانستان و 10 نفر دیگر از امریکا طراحی شده بود. محتوای اصلی این برنامه را تبادله‌ی فرهنگی میان اقلیت‌ها در هر دو کشور تشکیل می‌داد. به عبارتی دیگر، از دید اقلیت‌ها به زندگی و نیازمندی‌های عصر جدید نگاه می‌شد.

در لیسه‌ عالی معرفت، پس از سپری نمودن یک سلسله امتحانات، 10 تن برای اشتراک در این برنامه انتخاب شدند که من نیز یکی از آنها بودم.

دو روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری، برنامه به صورت عملی آغاز شد. راستش، من در اوایل این برنامه را زیاد جدی نمی‌گرفتم، اما هر چه می‌گذشت، پیام و محتوای آن برایم عمیق‌تر می‌شد و هر روز چیز تازه‌ای را متوجه می‌شدم که مرا نسبت به برنامه علاقه‌مند می‌ساخت.

وقتی کمره را به گردنم می‌انداختم و برای عکاسی به این گوشه و آن گوشه‌ی محله و شهر سر می‌زدم، همه چیز با من صحبت می‌کرد و هر چیزی حنجره‌ای می‌شد که حقیقتی و دردی را فریاد می‌کرد. نگاه‌ها، صداها، چهره‌ها و..... و لنز کمره به یک عینک جادویی تبدیل می‌شد که با آن هر روز و هر لحظه می‌توانستم دریافت‌های تازه‌ای داشته باشم. حقایق بی‌شماری را که پیش از این به سادگی و با بی‌اعتنایی از کنارش می‌گذشتم، لنز کمره برایم نشان می‌داد و کم کم باورهایم را نسبت به خودم و مردمم تغییر می‌داد. ادامه مطلب ...