۱۳۸۹ فروردین ۱۹, پنجشنبه

او بیرار گل مه...


چیقدر خوشال شیدوم که شنیدوم ده امونجی رسیدی که کوفت دلیم ره باز کدی.

تو ده منی 600 نفر از سراسر دنیا ده دانشگاه یل کامیاب شدی. اینه افتخار و آبرو. بیرار، باز ام موگی که تو مکتب نرافتی و سواد ندری؟....

چیقدر خدا را شکر کدوم. شکر شکر شکر. دایم خدا بزرگ بوده. فقط مو بودی که او ره نفامیدی. او ده اید کجا نیه که نباشه. او ده دل از مویه. خود شی گوفته.

تو امروز ده منی 600 نفر از خوبترینای دنیا خوبتر شدی. دلم باغ باغ شُد. دل بابه باغ باغ شُد.

این تبریکنامه بلدی از تو نیه. بلدی قومای مویه. بلدی تمام کسایی یه که داغ محرومیت ده دل دره. بلدی بابه یه.

تو از معرفت نمایندگی موکونی . معرفت یک مکتب تنا نیه. مکتب نشان کل مردم مویه. معرفت امو جایی یه که بابه ده اونجی نفس می کشه. تو ده دل بابه گل کشت کیدی. تو ده چیمای بابه نور پاش کیدی. تو زخمای بابه ره ملم ایشتی.

امشو هیچ کس نیه که دل شی چیخرا نکونه ، او بیرار. خیره بیل کی ای شعر داود ره بلدی از تو بیخانوم، او بیرار:

مویای تیت پرک بلی قلم تو / ده ای آغیل نیه آغیل الی اید کس رقم تو

تو ده دانشگاه یل کامیاب نشودی . تو ده تمام دنیا کامیاب شیدی. تو موری که آواز بابه را قد خود بوبری. تو موری که داغ دل از مه ره ملم بیلی، او بیرار.

دیروز که گزارش سفیر اتحادیه اروپا ره ده سایت میشتوم موگوفتم او به خدا ای قدر کفتر های مقبول و نوربند کلی گی شیشته ده یک میدان. امروز موگیم که ای قدر کفترای نوربند همیگی شی بلی شانی از تو شیشته. تو ای کفتراره او دانه ددی که بلی شانی تو بشینه، بلی شانی تو بال بالک بزنه، او بیرار.

ما تو ره تبریک نموگیم، کل مردم خوره تبریک موگیم. بابه ره تبریک موگیم. صادق سیاه ره تبریک موگیم. شفیع دیونه ره تبریک موگیم. نصیر دیونه و نصیر سوز ره تبریک موگیم. پیک ره تبریک موگیم. بهادری ره تبریک موگیم.

تو موگوفتی مکتب نرافتی. تو ده مکتب اید حاجت ندشتی. تو ده دانشگاه زندگی درس خواندی. همیگی عاشق گپای تو استه. همیگی از تو پرسان مکونه . کتاب صدقی گپای آدمی که از زندگی یاد گرفته. تو از بابه یاد گرفتی. چقدر دلم تنگ موشه که ده یادم میه ما ده بیخ بابه نبودوم تا او چیزا ره که تو یاد گیریفتی ما هم یاد می گرفتوم، او بیرار.

ده ای آغل نیه آغل الی اید کس رقم تو

تبریک موگیم. کار تو سخته. مگم تو ای کاره ام خوب خلاص مونی.

امشو بابه از مزار قد کشیده امده ده کابل. صبا از کابل موره ده یل. موره قد کته کته آدمای دنیا بوگیه که او بلدی مردم ملک خود چی طلب موکد. بابه موره بلدی لوترکینگ بوگیه که ما هم آرزویی دشتوم. آرزوی از تو چیل سال باد ثمر داد، آرزوی ما پانزده سال باد ثمر میدیه. ... دیگه آزره بودو جرم نبشه... اخ کی ای گپ از زبون از او آدم چقدر دلیم ره پاره مونه، او بیرار....

بیرار، بورو به خیر بورو. قد گپا و آرزوهای بابه بورو. قد دعای از مه بورو. قد او دیدی آبیم «آيه» بورو. چیمای مو ده رای تو مومنه تا تو بازم یک کار کنی که بلدی آدمای ازی ملک آبرو بیه و عزت بیه.

بیرار مبارک مبارک مبارک. خدا پشت و پنای تو، بیرار. بابه همیشه همرای تو، بیرار.

بیرار بی‌قرار تو، بلال

برمینگهم ، سر شام، 7 بجه، 6 اپریل 2010
منبع ...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر