۱۳۹۰ بهمن ۱۸, سه‌شنبه

سخنی که با خون نوشته شد

(این سخنرانی به مناسبت سالگرد بابه مزاری در سال 1387 در مسجد امام خميني، دشت برچي ایراد شده بود و در همان سال در سایت جمهوری سکوت به نشر رسید. به دلیل نکته‌هایی که در این سخنرانی وجود دارد آن را در اینجا بازنشر می‌کنیم. - جمهوری سکوت )

بسم الله الرحمن الرحيم

«فاصبر، ان وعد الله حق، ولايستخفنك الذين لايوقنون» (قرآنکریم)

صبر و شكيبايي پيشه كن كه وعده‌ي خدا حق است و كساني كه يقين نمي‌كنند تو را به وحشت نيندازند.

در جايي كه امروز من پيش روي شما ايستاده ام زماني ديگر كس ديگري مي‌ايستاد كه امروز نيست و ما به يادبود او حرف مي‌زنيم و خاطره‌هاي او را براي همديگر تكرار مي‌كنيم. دقيقاً در همين نقطه‌اي كه من ايستاده ام، بابه‌مزاري مي‌ايستاد و از پشت همين مايكي كه من سخن مي‌گويم بابه‌مزاري سخن مي‌گفت. شايد مسجد امام‌خميني يكي از پرخاطره‌ترين دوره‌هاي زندگي بابه‌مزاري در طول دوران زندگي او، به خصوص در غرب كابل، بوده است. رفته رفته خود بابه‌مزاري هم با اين مسجد به گونه‌ي خاصي اُنس گرفته بود و وقتي گفته مي‌شد كه در كجا بايد محفل سخنراني برگزار شود، خيلي ساده مي‌گفت: مسجد امام خميني.

(ادامه مطلب را در جمهوری سکوت دنبال کنید)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر